شیرمحمدی

نگاهی به آخرین مصاحبه خلخالی

خلخالی : پشیمانم کم اعدام کردم . ما باز همان آدم هستیم و سریع شمشیرمان را می کشیم و به مخالفان حمله میکنیم.

خلخالی پیش از مرگش مصاحبه های جنجالی می کرد. در سال 97 پزشکان وضع جسمانی او را اسفناک توصیف کرده بودند و حتی صحبت از مرگش بود ولی یکشال پیش در مصاحبه با روزنامه اعتماد گویا سرحال بنظر می آمد و مخالفان را با شمشیر کشیدن تهدید کرده بود. مصاحبه گران نیز به نوعی شمشیر کشدین را مقدس شمرده و از خصلت انقلابی ایشان دانسته بودند. کشتن انسان ها بدون دادگاه از نظر مصاحبه گران حق خلخالی و کوچکترین انتقاد از وی را خدشه دار کردن چهره این انقلابی می دانستند.

خلخالی می گوید: "از اعمالم پشیمان نیستم و از آن راضی هستم. از اعدام ها راضی ام و به مخالفین می گوید: اگر انقلابی هستید بیائید مقابل صف مردم."

پشیمانی خلخالی در زندگی اش این است که فرصت این را داشته که ضد انقلاب و عناصر مخالف انقلاب را قلع و قمع بکند ولی این کار را نکرده است. قاضی انقلابی معلوم نیست از کدام مردم صحبت می کرد و یادش رفته بود که حتی صلاحیتش برای مجلس رد شده و حاکمان کشور و یارانش برای حفظ چهره به ظاهر دمکراسی مخصوص غرب پسندانه اش حاضر شدند او را جزو مهره های سوخته به کنار بگذارند. جالب است که ایشان هم اصلاح طلب و هم شمشیر کش شدند.

خلخالی از صدام دفاع می کرد و حاضر بود به عنوان قاضی او را تبرئه بکند. او می گوید: صدام از بوش عاقلتر است. از نظر او زمان معنا ندارد. زمان "مال افراد غیر انقلابی است" و الآن بعد از 24 سال هم باشد دوباره همان حکم ها را خواهد داد. نظرات سیاسی او حتی برای مصاحبه گران هم عجیب می آید: فرقی بین اصلاح طلب ها و محافظه کاران نمی گذاشت. بازرگان و صدام را شخصیت های فوق العاده ای توصیف می کرد و اگر مصلحت اقتضی کند حاضر بود پناهندگی صدام را در ایران بپذیرد.

در جایی دیگر از مصاحبه مثل نازیهای شکست خورده در دادگاه نورنبرگ می گوید: ما در خودمان نه قصوری می بینیم و نه تقصیری و...یک مساله ای بود که امام به ما امر کرد. خلخالی مشروعیت جنایاتش را از امر امام می گیرد.

صادق خلخالی و قتل رهبران ترکمن

خلخالی : چهار تن از رهبران ترکمنصحرا را خودم کشتم!

یکی از سیاهترین صفحات تاریخ زندگی صادق خلخالی دستور قتل و کشتار "رهبران ترکمن" در جنگ گنبد بود. وی که پس از جنگ در شهرهای ترکمن نشین با اسکورد و محافظین خود در مساجد و اماکن مذهبی ترکمنها حضور یافته و دست به قدرت نمائی زده بود و جنایات خود را توجیه می کرد، در بستر مرگ با بیماری سرطان پیشرفته دست و پنجه نرم کرد و با عمل های زیاد از جمله عمل پیوند شریان قلب که پزشکان سه رگ قلب وی را عوض کرده بودند، نتوانست به حیات خود ادامه دهد .

خلخالی که در سال های پس از انقلاب حاکم شرع بود و بعد ها تحت فشار افکار عمومی مجبور به اعتراف شد و از نیمی از حقیقت پرده برداشت و گفت که اعدام رهبران ترکمن بنا به دستور مستقیم خمینی بوده است.

این ادعای وی از سوی رئیس جمهور وقت بنی صدر نیز در طی مصاحبه ایکه با یکی از جراید ایرانی خارج از کشور انجام گرفت، تائید شد، لیکن خلخالی حتی در بستر مرگ نیز تمام ماجرا را بیان نساخت. وی که با تزریق مسکن های بسیار قوی آرام نمی گرفت گفته می شود که در بستر بیماری آرزوی مرگ می کرد.

در آخرین مصاحبه ایکه وی انجام می دهد اشاره ای به جنگ گنبد و قتل رهبران ترکمن نمی شود. هر چند که در طی این سال ها بارها به افتخار گفته است که ترکمن ها را به دستور امام کشته، ولی هیچوقت جزئیات این جنایات را آشکار نکرده است.